شفا بخشي قرآن

خداوند مي فرمايد: قرآن شفاي هر دردي است. شفاي ظاهر و باطن، شفاي جسم و روح، شفاي برون و درون.

كلمة شفا در قرآن، سه بار بيان شده است كه عبارت از:

«وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ»
ما قرآن را نازل كرديم در حالي كه آن، شفا و رحمت است از براي مؤمنين.
Link: سورة اسراء، آية 81

و مي فرمايد:

«قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ»
اي پيامبر! به مردم بگو، اين قرآني كه در ميان شماست، از براي آن كساني كه ايمان آورده اند هدايت و شفاي درد آن هاست.
Link: سورة فصلت، آية 44

و در آيه ديگر مي فرمايد:

«يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ»
اي مردم دنيا! حقيقتاً از جانب خداوند براي شما موعظه اي آمد (قرآن) و آن شفاي دردهايي است كه در سينه هاست، و همان هدايت و رحمت است از براي مؤمنين.
Link: سورة يونس، آية 57

اين سه آيه دربارة تمام قرآن است. و اميرالمؤمنين ـ عليه السّلام ـ در چند جاي نهج البلاغه مي فرمايد: قرآن شفا است. از جمله فرموده است:

از اين كتاب، براي بيماري هاي خود شفا بخواهيد، در مشكلات، از آن ياري طلبيد، چرا كه در اين كتاب، درمان بزرگترين دردهاست. (درد جسم و جان، درد كفر و نفاق، درد گمراهي و ضلالت).[1]

در جاي ديگر فرموده: بر شما باد به كتاب خدا (قرآن)، به درستي كه آن ريسمان محكم الهي و نوري روشن و شفايي، سودمند است.[2]

(ريسماني كه چنگ زنندگان به آن، از بدبختي و آتش جهنم نجات پيدا مي كنند، نور روشن عقلي كه به وسيلة آن، احوال مبدأ و معاد كشف مي شود و از تاريكي هاي جهالت و كفر بيرون مي آيد، شفاي سودمندي است كه به واسطه آن امراض باطنيه و نفسانيه معالجه مي شوند).

و در جاي ديگر فرمودند: آگاه باشيد! به درستي كه در قرآن است، علم آن چه خواهد آمد (از قبيل موت، برزخ، بعث و نشور، قيامت، بهشت و جهنّم، درجات بهشت و دركات جهنّم و غيره) و در آن است، خبر از گذشته (از قبيل پيدايش آسمان و زمين. درخت و گياه و سنگ، انسان و حيوان، داستان هاي پيامبران گذشته و امّت هايشان، پادشاهان وگردنكشان وغيره). و اين قرآن، دواي درد شما است؛[3] (زيرا به وسيلة آن، دردهاي جسماني و روحاني شما شفا پيدا مي كند).

و حضرت رسول ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: بر شما باد به قرآن و تلاوت آن؛ زيرا قرآن شفا دهنده نافع و دواي مباركي است.[4]

در روايات معصومين ـ عليهم السّلام ـ روايات بسياري در ارتباط با فضايل سوره هاي مختلف قرآن و تأثيرات آن در جسم و روح و روان انسان، وارد شده است كه در كتب معتبر بدان اشاره شده و آثار فراوان آنها در مسائل مختلف به تجربه رسيده است.

اللّهم نوّر قلوبنا بنور القرآن و اشف صدورنا بالقرآن

---------------------
[1]. نهج البلاغه، خطبه 158.
[2]. نهج البلاغه، خطبه 156.
[3]. نهج البلاغه، خطبة 158.
[4]. مكارم الاخلاق، ص 418.
---------------------

Link: آدرس نرم افزار در نرم افزار بازار جهت درج نظرات و پيشنهادات به منظور بالا بردن رتبه